سن سنجی زیرکن (u-pb)، ژئوشیمی ایزوتوپ های sr-nd و پتروژنز گرانیتوئیدهای سری i احیایی منطقه کیبرکوه (جنوب غربی خواف)

منطقه کیبرکوه در شمال شرقی بلوک لوت واقع شده است. واحدهای سنگی منطقه شامل: سنگ های دگرگونی پالئوزوئیک و مجموعه توده های نفوذی کرتاسه تا ترسیر با ترکیب گرانیت تا دیوریت است. این توده ها به دو سری اکسیدان و احیایی تقسیم می شوند. توده های نفوذی احیایی شامل: گرانیت و گرانودیوریت است که دارای بافت هیپیدومورف گرانولار هستند و کانی های آنها متشکل از فلدسپارها، کوارتز، مسکوویت و کمتر بیوتیت است. توده های احیایی، پتاسیم متوسط تا بالا و از به طور عمده متاآلومینوس هستند. موقعیت تکتونیکی آنها به طور عمده مرز پهنه فرورانش و همزمان با برخورد را نشان می دهد. غنی شدگی عناصر lree نسبت به عناصر hree در توده ها مشاهده می شود. آنومالی منفی eu و همچنین، کاهیدگی sr و ba نشان دهنده تشکیل ماگما در عمق پایداری پلاژیوکلاز و شرایط احیایی است. تهی شدگی در عناصر hf، sr، ti و zr نسبت به عناصری مانند: ce، k، la، nd، rb و tb نشان دهنده دخالت پوسته قاره ای در تشکیل ماگما است. نسبت ایزوتوپ 87sr/86sr نخستین، 143nd/144nd نخستین و مقدار εnd، ماگمایی با منشأ پوسته قاره ای را نشان می دهد. سن توده مسکوویت گرانیت با روش u-pb در کانی زیرکن 137 میلیون سال، مربوط به کرتاسه پیشین (valanginian) تعیین شد. همه شواهد صحرایی (مانند عدم وجود زینولیت)، پتروگرافی توده ها (وجود آمفیبول و نبود کانی های رستیتی)، داده های ژئوشیمیایی (کالک آلکالن پتاسیم بالا، به طور عمده متاآلومینوس و اطلاعات ایزوتوپ رادیوژنیک) و پذیرفتاری مغناطیسی (احیایی بودن) نشان می دهد که این توده ها از نوع توده های نفوذی i احیایی حاصل ذوب بخشی پوسته قاره ای هستند که به طور غالب از ذوب متاگریوک و آمفیبولیت ها منشأ گرفته اند.